Zaterdagavond was de traditionele nieuwjaarsreceptie van D66 Amsterdam. (foto’s!) In een gezellige en drukbezochte avond in de Rode Hoed, met speeches van Alexander Pechtold en Reinier van Dantzig. Lees hier de speech van Reinier terug.

Zo, allereerst, gelukkig nieuwjaar!

Waarschijnlijk hebben jullie net als ik naar het vuurwerk gekeken en oliebollen gegeten. En mag ik even vingers zien, wie was er zo dapper om een nieuwjaarsduik te nemen de volgende dag?

Stuk voor stuk Hollandse tradities toch? Uiteraard, maar uitgevonden hebben we ze zeker niet. De eerste nieuwjaarsduik vond plaats in Canada, en van vuurwerk weten we allemaal dat het uit China komt.

Maar oliebollen, Hollandser dan oliebollen wordt het niet toch? Fout, de oer-oliebol komt uit het Midden-Oosten en is door de kruisvaarders meegenomen naar de Lage Landen.

Ik vind het heerlijk om deze feitjes rond nieuwjaar te delen met mensen die klagen dat Nederland, Nederland niet meer is. Als ondernemer weet ik namelijk als geen ander dat wat wij Nederland – en zeker Amsterdam – noemen, vooral een fantastische vergaarbak is van verschillende culturen en tradities.

Maar dat heb ik wel moeten ontdekken. Want ik ben zelf 32 jaar geleden geboren op de Koninginneweg in Amsterdam Zuid, nou niet direct een omgeving waarin je met verschillende culturen in aanraking komt, of je zorgen moet maken over je toekomst of over onverdraagzaamheid.

Voor de deur lag het Vondelpark, ik kon zelf op mijn fietsje naar de basisschool, waar ik in een klas zat waar zeker 60% van mijn klasgenootjes op hockey zat. En de rest van de klas voetbalde bij het sjieke AFC.

Ook vielen de verschillende culturen nogal tegen. Als je mijn klassenfoto bekijkt dan zie je vooral blonde meisjes met vlechten en jongetjes met appelwangen, met her en der een stipje kleur. Een beetje zoals de JD 10 jaar geleden.

Maar ik begon vroeg met bijbaantjes in de horeca en daar kwam ik er al snel achter dat de kracht van onze stad ligt in alle verschillende soorten Amsterdammers die Mokum rijk is. Ik heb collega’s gehad met roots in Indonesië, Griekenland, Chili, Spanje, Somalië, Marokko, Suriname, Portugal en Guyana en waarschijnlijk nog wel een paar landen die mij nu even ontschoten zijn.

En van allemaal heb ik iets geleerd. Frieda uit Indonesië leerde mij het recept voor de beste hete kip, mijn chefkok Ray uit Guyana bestiert de keuken met een ongeëvenaarde passie en is een vakman die zich elke dag wil verbeteren terwijl Subi uit Spanje mij helpt met mijn tamelijk gebrekkige Spaans.

Ik blijf nog wel een beetje worstelen met “Pablito clavó un clavito, ¿qué clavito clavó Pablito?”

Waarom vertel ik dit? Omdat ik mij zorgen maak.

Zorgen om partijen die zeggen dat Amsterdam van de Amsterdammers is, zoals het socialistisch blok onder leiding van de SP.

Zorgen om partijen – zoals Forum voor Democratie  die – ik citeer – Amsterdam een kutstad vinden en mensen die vluchten voor oorlog en geweld niet barmhartig willen opvangen maar ze wegzetten als dobberneger.

Zorgen om een klimaat waar politici proberen te scoren over de rug van minderheden, polarisatie aanwakkeren door het te hebben over normale Nederlanders of zeggen dat als je je niet gedraagt je beter op kan pleuren.

Zorgen om het feit dat twee verliefde vrouwen niet meer kunnen zoenen op de Reguliersdwars zonder bang te zijn te worden neergehoekt.

Ik maak me zorgen omdat onze stad –  ooit de meest tolerante stad ter wereld – zich op een kruispunt bevindt.

Gaan we de kant op van het landelijke speelveld, waar polarisatie en xenofobie al veel meer terrein heeft gewonnen dan in Mokum.

Of blijven wij die stad, waar joden, christenen en moslims – als er in Canada een aanslag is op een Moskee – gezamenlijk toezicht houden op het middaggebed in de Blauwe Moskee.

Waar – als er een onthoofde pop voor een moskee wordt achtergelaten – joden en moslims gezamenlijk koekjes, knuffels en dadels komen brengen, als teken van verzet

En slaan we de weg in dat we aan Nederland laten zien dat in Amsterdam wel iedereen welkom is, ongeacht wat je verdient, ongeacht van wie je houdt, ongeacht waar je opa vandaan komt.

Op dat kruispunt staan we. En dus zijn deze verkiezingen belangrijker dan ooit!

Omdat deze verkiezingen zullen definiëren hoe we de komende vier jaar met elkaar omgaan.

Deze verkiezingen gaan zoals altijd over de goed goed Wonen, goed klimaat, goed onderwijs.

Maar deze verkiezingen zijn belangrijker dan ooit omdat ze gaan over verdraagzaamheid en tolerantie.

Partijen aan de linker  kant openen de aanval op iedereen die niet in Amsterdam is geboren, terwijl de rechtse partijen steeds vaker de Amsterdammers aanvallen van wie de opa in Marokko of Turkije is geboren.

Ze openen de aanval op het DNA van de stad, en willen een groot rood kruis zetten door het bordje ‘welkom In Amsterdam’ dat al sinds jaar en dag aan onze stadsgrenzen prijkt.

Is het voor een stad die opgebouwd is door migranten uit Antwerpen en Noord-Frankrijk, een stad waarvan de grootste denker – Spinoza – Portugese roots had, en waar de contacten rond de bierhandel met Hamburg de springplank waren voor Amsterdam als handelsstad, niet raar dat de socialistisch partijen opeens zo’n hekel hebben aan expats?

Amsterdam voor de Amsterdammers, dat is de boodschap van het socialistisch blok

Het is zelfs de titel van het partij programma van de SP, terwijl de ongekroonde koning van het socialistisch blok – Laurens Ivens – zelf in Doetinchem is geboren. Zijn maatje Rutger Groot Wassink van GroenLinks was een dorpsgenoot en de lijsttrekker van de PvdA – die zegt dat we met de komst van expats de stad verkopen aan het grote geld – komt zelf uit Wassenaar. Ik zie u denken, is dat niet dat dorpje dat bekend staat om de meeste miljonairs per vierkantemeter in Nederland? Yes, dat dorp.

Tegen hen zeg ik, jullie zijn stuk voor stuk politici met een warm hart voor de stad, ik ben blij dat jullie niet zijn afgeschrikt door het bordje ‘Amsterdam is vol, graag omdraaien’ toen je ouders je afzette in de grote stad. Dát bordje willen jullie nu wel neerzetten.

Je droom om Amsterdammer te worden in duigen, omdat opeens alles van buiten een bedreiging is. Tegen alle nieuwe Rutgers, Laurensen en Marjoleinen die graag Amsterdammer willen worden, zeg ik: wees welkom! Amsterdam is van iedereen, want Amsterdammer ben je … als je Amsterdammer wil zijn!

Hoe zorgelijk deze onverdraagzaamheid voor mensen van buiten ook is, dit gaat dan nog over nieuwe Amsterdammers. Hoewel in de kern gebaseerd op vol is vol gevoelens – richt het nog niet dezelfde schade aan als de vuile betogen die de nieuwe partij Forum voor Democratie van Annabel ‘Amsterdam is een kutstad’ Nanninga uitstort over onze vrienden wiens roots in het buitenland liggen. Want juist de uitspraken van Forum zorgen ervoor dat Amsterdam voor sommigen inderdaad een kutstad wordt.

Zoals bijvoorbeeld voor mijn gabber Soufyan, een van mijn trouwe vaste klanten. Gouden gozer, die iedereen bij naam kent en onze verjaardagen nooit vergeet. Het viel mij eens op dat Soufyan nooit ’s avonds kwam, en toen ik hem ernaar vroeg vertelde hij mij dat hij daar mee gestopt was toen een stelletje opgeschoten types hem aanzagen voor een drugsdealer toen hij na 20u zin had in een drankje.

Hoewel hij om de hoek van het cafe waar hij vaak komt geboren is voelt hij zich er door deze opmerking niet thuis. Ik baalde als een stekker dat hij mij niet direct gebeld had want ik had er veel voor willen geven om met deze mensen het gesprek aan te gaan, te vertellen hoe kwetsend hun opmerkingen waren en dat dit soort onverdraagzaamheid geen plek heeft bij ons in het cafe.

Want dat is uiteindelijk de vuist die we samen moeten maken, we moeten opstaan tegen onverdraagzaamheid, we moeten als stad met een stem zeggen dat wij intolerant zijn tegen elke vorm van intolerantie.

Niet alleen in het cafe als we zien dat iemand niet voor vol wordt aangezien, maar ook op straat als we staan te flyeren of langs de deuren gaan.

We moeten het bevechten op de sportclub

We moeten het bevechten op de markt,

We moeten het bevechten op facebook en op twitter, in zaaltjes en op tv.

We moeten het bevechten door tegen het socialistisch blok te zeggen dat iedereen hier welkom is, en bevechten door aan Forum te laten merken dat je mag zeggen wat je vindt – het is een vrij land – maar dat het nooit zonder weerwoord blijft.

We mogen ons als grootste politieke partij nooit overgeven. We moeten zorgen dat iedereen weet: bij D66 word ik gewaardeerd om wie ik ben en wat ik kan, en niet voor minder gesteld om waar ik vandaan kom.

We moeten met een stem zeggen: bij ons geldt zerotolerance tegen intolerantie.

Laten we in Amsterdam laten zien aan de rest van Nederland hoe het ook kan.

Laten we hier stoppen met onze verschillen te benadrukken, en vieren dat we allemaal anders zijn

Laten we vertellen dat de gewone Amsterdammer niet bestaat, maar beseffen dat we allemaal wonen in een stad gebouwd op het fundament van tolerantie voor invloeden van buiten.

Laten we als we volgend jaar met onze familie het nieuwejaar vieren aan onze lieve vrienden en familie vertellen dat de oliebol uit het middenoosten komt, het vuurwerk uit China en de nieuwjaarsduik uit Canada en proosten op de veelzijdigheid van alle verschillende mensen op de wereld die allemaal vertegenwoordigd zijn in de 180 nationaliteiten die in Amsterdam verenigd zijn en er samen voor zorgen dat Amsterdam de mooiste stad ter wereld is.

En – als we allemaal onze stinkende best doen de komende maanden – kijken we die avond ook terug op een campagne die D66 weer de grootste heeft gemaakt omdat wij er zijn voor het geluk van alle Amsterdammers. Nieuwe, oude en alles ertussenin!  Dank jullie wel!