Amsterdam is een open en vrije stad. Een stad waar iedereen welkom is en een stad waar het niet uitmaakt waar je vandaan komt. Onze open houding naar nieuwkomers kenmerkt de stad. Amsterdam is opgebouwd door migranten uit Antwerpen en Noord-Frankrijk, zijn grootste denker – Spinoza – had Portugese wortels, en de contacten rond de bierhandel met Hamburg waren de springplank voor Amsterdam als handelsstad.
Die open houding naar nieuwkomers heeft de stad kleurrijk gemaakt. Sterker, het heeft van Amsterdam een van de welvarendste en fijnste plekken ter wereld gemaakt. D66 is trots op onze geschiedenis van tolerantie en gastvrijheid voor nieuwkomers. Maar, die waarden van openheid en gastvrijheid staan onder druk. Mensen die hier vanuit het buitenland komen, dreigen het slachtoffer te worden van onvrede over de woningmarkt.
Die onvrede hebben we allemaal, en het is niet voor niets dat alle politieke partijen zich druk maken over de krapte op de woningmarkt. Voor bijna iedereen is het moeilijk om een goed huis te vinden. We zijn of kennen allemaal iemand die al te lang op zoek is naar een nieuw huis, achter het net vist of te veel moet betalen. Voor de SP-fractie zijn internationals de grote veroorzaker van prijsstijgingen en verdrukking op de Amsterdamse woningmarkt. En zo word je als nieuwkomer van deelgenoot van een probleem, gedegradeerd tot schuldige.
Met veel bombarie wordt de nieuwkomer tot persona non grata verklaard en afgeschilderd als iemand bij wie het geld tegen de plinten klotst. Iemand die met enorme belastingvoordelen Amsterdammers uit de stad verjaagt. Zoveel retorisch geweld is vaak bedoeld om een rammelend verhaal overeind te houden.
Want wat blijkt: 80% van de internationals die in de regio Amsterdam woont, heeft een gemiddeld of laag inkomen. Wie de moeite neemt te kijken naar wie deze mensen zijn, komt erachter dat het gaat om een Indiase vertaler of een Amerikaanse onderzoeker. En ja, er zijn er ook bij met een hoog inkomen. Het is een diverse groep mensen die alleen, òf met hun gezin in onze mooie stad willen wonen en werken.
Ook het beeld dat iedere in Amsterdam werkende international een woning bezet houdt klopt van geen kant. Velen van hen wonen helemaal niet in Amsterdam. Neem het Europees Medicijn Agentschap (EMA). Van de mensen die daar werken en al zijn verhuisd, zijn er maar 12 in Amsterdam gaan wonen en 55 elders. Tegelijkertijd zorgt de EMA voor aantrekkingskracht op andere medische bedrijven die zich rondom het AMC kunnen vestigen. Dat biedt weer kansen voor een grote groep Amsterdammers die lab-assistent willen worden of willen werken in de schoonmaak of catering.
D66 kijkt liever met een open en optimistische blik naar iedereen die het in Amsterdam wil gaan maken. Wij zijn juist trots op het internationale karakter van de stad en zien ook dat de komst van buitenlandse bedrijven naar Amsterdam veel oplevert. Eén op de vijf voltijdbanen in ons land zijn te danken aan internationale bedrijven. Veel Amsterdammers die dagelijks met plezier naar hun werk gaan hebben daar profijt van.
Het verhaal dat van nieuwkomers de hoofdverantwoordelijke moet maken van de krapte op de Amsterdamse woningmarkt rammelt aan alle kanten. Nog erger is dat het verhaal morrelt aan de waarden die Amsterdam al eeuwenlang tot een open, gastvrije en welvarende stad maken.
D66 blijft staan voor die openheid en gastvrijheid, in Amsterdam is iedereen welkom. Dat betekent: problemen op de woningmarkt op een andere manier oplossen. D66 bouwt liever woningen, dan een muur om de stad.
