Wat is je huidige functie voor de lijst?

Nummer 1, fractievoorzitter

Met welke onderwerpen houd jij je bezig in de raad?

Algemene Zaken, Openbare Orde & Veiligheid, Bouwen & Wonen, Financiën, Toerisme

Wat zijn drie zaken die jij als raadslid wil veranderen?

• Wooncrisis
• Klimaatcrisis
• Onderwijscrisis

Naar het D66-verkiezingsprogramma

Waarom ben je de politiek in gegaan?

Naïef als ik was in mijn jeugd dacht ik dat onverdraagzaamheid nooit voet aan de grond zou krijgen in Nederland, maar wat zat ik daarnaast. In mijn vormende jaren vlogen er achtereenvolgens twee vliegtuigen het WTC in, werd Pim Fortuin vermoord en Theo van Gogh vermoord. Opeens maakte het uit waar je vandaan kwam, of je naar een kerk of moskee ging en of je rechts of links was. Ik was in verwarring en werd politiek wakker, ik voelde dat ik mij moest verzetten tegen onzin, onrecht en onverdraagzaamheid. En helaas is die strijd nu urgenter dan ooit.

Waarom zet je je zo in voor Amsterdam?

Amsterdam. De stad waar iedereen om elkaar geeft en gelooft in de belofte dat morgen beter is dan vandaag. In 2019 is daar een Amsterdammertje bijgekomen, onze zoon Mozes. Dat moment heeft mijn leven ingrijpend veranderd. Net als elke jonge Amsterdamse ouder sta ik dagelijks op met de vraag: in wat voor stad groeit Mozes op en welk leven ligt er voor hem in ons Amsterdam?

Krijgt Mozes straks wel het beste onderwijs? Kan hij een huis vinden wanneer hij het tijd vindt om uit te vliegen? En wat als Mozes opvalt omdat hij niet past in wat anderen denken dat “normaal” is. Kan hij bijvoorbeeld veilig over straat hand in hand met een vriendje, of in een jurk met make-up op naar de club? En is het ons straks gelukt om de klimaatverandering zo af te remmen dat hij een zorgeloze toekomst voor zich ziet? Een toekomst waarin hij zelf ook weer kinderen op de wereld durft te zetten. En dan is er natuurlijk de allesomvattende vraag of Mozes straks wel geld kan verdienen in de Amsterdamse economie. Want hoe is die economie er aan toe wanneer de krater die COVID-19 geslagen heeft zichtbaar wordt? Eigenlijk vraag ik mij af of Mozes dezelfde kansen krijgt als Amsterdam die mij gegeven heeft.

De keuzes die wij de komende verkiezingen maken zullen de toekomst van de stad - en dus ook de toekomst van Mozes – vormen. Juist daarom voel ik de passie om mij nog vier jaar voor de toekomst van de stad in te zetten.

Wat is de grootste uitdaging voor Amsterdam?

Mokum is uniek. We leven van handel en ontmoeting, en vrijheid en rechtvaardigheid zijn verankerd in het DNA van de stad. Dat maakt dat Amsterdam al sinds jaar en dag een progressief baken van licht is in een soms donkere en sombere wereld. In Amsterdam maakt het niet uit of je uit Doetinchem of Damascus komt, of je op jongens of meisjes valt, en in welk gebedshuis je je zielenheil zoekt. Juist die vrijheid heeft ervoor gezorgd dat er in Amsterdam 180 nationaliteiten wonen en dat ze stuk voor stuk ontvangen zijn met open armen. Wil je meedoen, dan ben je Amsterdammer.

Al die Amsterdammers, die van heinde en verre gekomen zijn, hebben ervoor gezorgd dat Amsterdam een wereldstad is die je met de fiets kan doorkruisen. Waar we een Concertgebouw, opera en ballet hebben dat kan wedijveren met de besten in de wereld. Maar ook een stad van de vetste festivals en clubs, waar je tot in de vroege uurtjes kan dansen. Een stad met fijne restaurants en heerlijke sleazy bruine kroegen. Een stad die door de unieke samenwerking met bedrijven en welgestelden van oudsher, zorgt dat we zwakkeren opvangen en honger bestrijden. Een stad waar we bezoekers met open armen ontvangen omdat wij niet bang zijn voor het onbekende. En bovenal een stad waar we problemen samen oplossen, zonder te polariseren of onrechtvaardig te handelen, omdat we allemaal van onze stad houden.

En ja, deze belofte staat onder druk. Door de populariteit van de stad is het Centrum een zooitje geworden en wordt het voor Amsterdammers steeds moeilijker een betaalbare woning te vinden. Door het gebrek aan gemengde wijken staat de samenhorigheid onder druk. Omdat nog niet alle kinderen het beste onderwijs en daarmee dezelfde kansen krijgen zich te ontwikkelen. Door klimaatverandering overstromen onze straten en moeten we ons zorgen maken of we straks niet met een bootje naar ons werk moeten. Omdat de Coronacrisis onze stedelijke economie ook nog eens in het hart geraakt heeft, waardoor we ons zorgen moeten maken of we straks nog wel brood op de plank kunnen brengen en of we de oh zo belangrijke investeringen in de stad kunnen doen. Maar misschien nog wel het meest omdat we zijn gestopt met naar elkaar te luisteren, en in plaats daarvan begonnen naar elkaar te schreeuwen zonder ons te verdiepen in de levens van onze mede-Amsterdammers. Daar moet verandering in komen, daar wil ik verandering in brengen.

Je hoort veel Amsterdammers over de toegenomen onverdraagzaamheid in de stad. Hoe zie jij dat?

Wat ik zorgelijk vind, is de onverdraagzaamheid tegen mensen die anders zijn. De onverdraagzaamheid uit zich ook op straat. Uiteraard moeten we grote overlast voorkomen met elkaar, maar het lijkt ondertussen wel alsof er niks meer mag. Festivals die jongeren – ook oude jongeren zoals ik - veel plezier brengen worden weggezet als stampende drugsholen terwijl deze cultuur ons veel gebracht heeft. Er zijn mensen die bij de rechter de Gaypride willen tegenhouden die een keer per jaar voor hun deur plaatsvindt. En als je als ondernemer een bankje verkeerd neerzet dan bellen je buren niet even naar je toe maar wordt de handhaving ingeschakeld. Dit is echt de verkeerde weg en we zullen opnieuw met elkaar moeten vaststellen dat wonen in een stad ook geven en nemen betekent. De ene keer hebben je buren een feestje en de andere keer ben jij dat. Loopt dat uit de pas dan spreek je elkaar daar eerst op aan.

Als gemeente doen wij helaas ook mee aan deze onverdraagzaamheid door steeds minder uit te gaan van vertrouwen. Alles moet worden dicht geregeld, want o wee als iemand eens iets meer neemt dan waar hij recht op heeft. Beleggers op woningmarkt zijn grootkapitalisten, ondernemers zijn geldwolven en Amsterdammers die hun woning willen uitbreiden zodat ze een extra slaapkamer hebben vastgoedmagnaten. In mijn ogen moet dit echt anders, we zullen een nieuw sociaal-contract moeten afsluiten met Amsterdammers waar we van vertrouwen uitgaan en handhaven bij excessen en overlast. De coronacrisis heeft laten zien dat als je ruimte geeft de overgrote meerderheid hier zuiver mee omgaat, de hufters die dat niet doen moet je aanpakken. Maar we moeten stoppen met iedereen de duimschroeven aandraaien omdat er ook wel eens een hufter tussen zit. De goede lijden dan namelijk altijd onder de kwade, waardoor de goede denken dan kan ik net zo goed ook een kwade worden want ik word toch al zo behandeld.