Hij is de vijfde in de interviewserie over studentenhuisvesting in Amsterdam. Reinier  van Dantzig (kandidaat raadslid) en Sebastiaan Capel (raadslid) bezoeken kriskras door Amsterdam verschillende studenten en gaan met hen in gesprek over hun huis en hoe zij daar terecht zijn gekomen. Uiteraard willen zij ook altijd weten waar het knelt en wat er beter kan in de studentenhuisvesting van Amsterdam.

Naam: Valentijn
Leeftijd: 26
Studie: Docent academisch schrijven Faculteit Wiskunde en Informatica
Locatie: Kraakschool Antarctica, Amundsenweg, Bos en Lommer
Woonlasten: € 0,- + gas, water en licht
Oppervlakte kamer: 15m2, hele school: circa 1000 m2

Hoe ben je hier terecht gekomen?

“Ik was zelf een van de mensen die deze school heeft gekraakt. Het grootste deel van mijn studie heb ik gekraakt en na diverse adressen ben ik nu hier terecht gekomen. Door te kraken voegen we woonruimte toe in Amsterdam. Er staat veel leeg en er zijn lange wachttijden. Ook voor studenten is er een enorm tekort aan kamers. Daarnaast bieden kraakpanden als Antarctica ruimte voor initiatieven die elders niet passen; er is hier een scene die anders niet zou bestaan. En het belangrijkste is de politieke dimensie van kraken. Dat gaat over de kernvraag ‘hoe verdeel je ruimte’. Wij breken met de gedachte dat dat gebeurt via klasse-ongelijkheid: rijk heeft veel ruimte, arm geen of weinig. Wij verdelen woonruimte niet via macht, maar naar behoefte.”

Hoe woon je?

“We wonen met twaalf man in de helft van deze oude basisschool. In de andere helft woont een andere kraakgroep, dat zijn meer “domestic squatters” dan wij. Het is een ongekende situatie, het geeft zoveel mogelijkheden, zoveel energie om met twaalf vrienden op één plek te wonen. Iedereen heeft een eigen kamer en in de woonkeuken eten we samen en organiseren we van alles. Filmavonden, muziek, verhalenavonden. We hebben ook een weggeefwinkel en de tuin wordt gebruikt door buurtbewoners. Het is echt een uitzonderlijke woonvorm hier.”

Wat is je wooncarriere als student?

“Ik ben geboren in Amsterdam, dus het begon bij mijn ouders. Daarna heb ik nog een flatje in Zuid gehuurd, maar toen ben ik al snel gaan kraken. Ik kwam onder meer vaak in de kraakpanden van de Schoolstraat bij het Vondelpark. Kraken betekent regelmatig verhuizen, want je kan altijd ontruimd worden. Hier woon ik nu al een paar jaar, sinds de kraak.”

Wat is positief aan je huis?

“Alles is hier positief!! Ik woon met een actieve groep vrienden die met volle energie samen aan één kar trekken, het kan niet beter. En is een middel om zaken aan de kaak te stellen, dat is de theorie. Maar praktisch is het zeker geen straf om hier te wonen. Als we het pand zouden kunnen kopen en legaliseren, dan zouden we dat zeker doen, maar het stadsdeel vraagt er veel te veel geld voor om dat te kunnen doen.”

Wat is negatief?

“Het wil nog wel eens koud zijn in de winter. We hebben verwarming, maar het is een groot gebouw, het is slecht geïsoleerd; de warmte verdwijnt snel door de dunne ramen. En je gaat niet zwaar verbouwen en investeren in een kraakpand, je hebt immers altijd de onzekerheid dat je ontruimd wordt.”

Wat geef je de politiek mee als het om studentenwoningen gaat?

“Stop onmiddellijk met het toestaan van private initiatieven in de vrije marktsector, zoals het Student Hotel. Zij misbruiken de woningnood om 800 euro te kunnen vragen voor een basisgoed: wonen. Dat is echt schandalig! Je hebt natuurlijk altijd particuliere verhuurders die belachelijke bedragen vragen, maar dit soort grootschalige praktijken zouden er niet mogen zijn. En de politiek is er nog blij mee ook.”